خسرو معصومی، کارگردان سینما در گفت‌و‌گو با خبرگزاری «حوزه» درباره جشنواره فیلم فجر و جدیدترین کارش(کار کثیف) اظهار کرد: در فیلم جدیدم خواستم به موضوعی بپردازم که این روزها جامعه ما به شدت از آن رنج می‌برد. این معضل بیکاری است که بسیاری از مشکلات اجتماعی ما از آن نشئت گرفته است. حتی باید بگویم معضل بیکاری سبب شده تا برخی آسیب‌های اخلاقی نیز جامعه ما را آزار دهد. برای مثال برخی مشاغل تنها به واسطه بیکاری به وجود می‌آیند؛ کارهایی که حتی از نگاه دینی حرام شمرده شده‌اند.

وی افزود: برای مثال در فیلم جدیدم «کار کثیف» شخصیت اول قصه مشروبات الکی می‌فروشد. آن فرد خود به حرام بودن کارش واقف است، اما چاره‌ای دیگری برایش باقی نمی‌ماند، البته نمی‌خواهم بگویم هر کاری خلافی با توجیه بیکاری قابل بخشش است، اما وقتی فرد مورد نظر دارای ایمان قوی نیست، طبیعی است با اولین فشارهای اقتصادی شانه خم کرده و اسیر اشتباهات تکرار نشدنی شود.

این کارگردان ادامه داد: آسیب‌هایی که باعث بیکاری در جامعه می‌شود، تنها به  یک نکته یا دو آسیب خلاصه نمی‌شود، بلکه اگر ریشه تمام مشکلات را کارشناسی کنیم، متوجه خواهیم شد که به نوعی ریشه آن در بیکاری جلوه می‌‌کند. در چنین شرایطی می‌بینیم فیلم «کار کثیف» از سوی هیئت داوران جشنواره فیلم فجر با بی‌توجهی کامل رو به رو شد! البته گلایه من به این دلیل نیست که چرا به من سیمرغ نداده‌اند، بلکه از این غصه می‌خورم چرا به چنین موضوعاتی که دغدغه مشکلات را دارند بی‌توجهی می‌شود.

این کارگردان در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: سینمای ایران سالهاست در چنگال موضوعات به اصطلاح طنز گرفتار آمده، درصورتیکه موضوعات طنز بسیار شریف‌تر از آن است که بخواهیم آن را در کارهایی نظیر «خالتور»  خلاصه کنیم. در چنین شرایطی انتظار می‌رود فیلم‌هایی که در آن دغدغه‌های اجتماعی مطرح می‌شود بهتر و بیشتر دیده شود، زیرا فیلمسازانی نظیر من چشمشان به گیشه نیست و برای فروش بیشتر فیلمسازی نمی‌کنند، بلکه هدف ما این است که کارمان بتواند به نوعی مشکلات جامعه را شناسایی کرده تا مسئولان امر با سیاست‌هایی که می‌اندیشند آن را برطرف کنند.

وی با بیان اینکه جامعه ما ساختاری دینی دارد، بیان کرد: کشور ما پایه و اساس دینی دارد، برای همین بسیاری از مظاهر مذهبی در جای جای شهرمان دیده می‌شود، در چنین شرایطی به نظرم می‌رسد فیلم‌های دینی باید در سینمای ما جایگاهی ویژه داشته باشد، اما متاسفانه اینگونه نیست، چون بسیاری از ادعاهای ما تنها در حد شعار باقی مانده و نمی‌توان برایش باور مستحکمی پیدا کرد.

این کارگردان در بخش دیگری از این گفت‌و‌گو درباره جشنواره فیلم فجر گفت: از نگاه من این فستیوال سینمایی تنها یک دورهمی است که نباید آن را در عالم سینما چندان جدی گرفت، حتی در جهان نیز این رویداد اتفاقی مهم محسوب نمی‌شود، برای همین به شخصه برایم موفقیت فیلم‌هایم در این رویداد چندان اهمیتی ندارد. نکته دیگر این که جشنواره فجر در ایام الله دهه فجر برگزار می‌شود، اما آنچه که در این رویداد دیده می‌شود چندان با موضوع مورد نظر همخوانی ندارد.

وی متذکر شد: البته بی‌انصافی است که نخواهیم به آثار این دوره اشاره کنیم، چون  فیلم‌هایی که در فجر سی‌و‌ششم به نمایش در‌آمدند بخشی مهمی از آن را کارهای ارزشی و دینی تشکیل می‌دادند. برای همین باید در تمامی دوره‌ها چنین خصیصه‌ای مد نظر باشد. در کنار این موضوع باید توجه داشت پرداختن به آموزه‌های دینی به نوعی هشداری برای جامعه است تا نشان دهد، زیرا نشان می‌دهد دور شدن از باورهای دینی بسیار از مشکلات را در پی خواهد داشت.

این کارگردان در پاسخ به این پرسش که چرا همیشه در فیلم‌هایی شما خانواده فاکتوری مهمی است؟ چنین توضیح داد: برای هر انسانی با هر گرایش و طبقه‌ای خانواده مهمترین رکن در زندگی است، چون هر جا که انسان به بن بست می‌رسد این خانواده است که برای او آغوش باز خواهد کرد. برای همین دوست دارم در فیلم‌هایم به موضوعاتی که به خانواده مربوط است بپردازم. نکته دیگر که در توضیحات فوق نیز به آن اشاره داشتم این امر است که خانواده‌هایی که دارای علایق مذهبی هستند کمتر با آسیب‌های اجتماعی مواجه می‌شوند، برای همین یکی از راهکارهای در امان مانده از بزه‌های اجتماعی، قوی کردن گرایشات دینی در خانواده‌ها است.

معصومی در انتهای سخنان گفت: سینما به عقیده برخی صرفا وسیله  سرگرم کننده است، اما از نگاه من سینما جدا از سرگرمی وام دار معنا نیز است، برای همین اگر فیلم خوش فرم تولید شود که در آن معنایی مد نظر قرار نگرفته باشد، کار مورد نظر هیچ بازخورد اجتماعی نخواهد داشت.